Besluisd

Drenthe is besluisd gebied, omsloten door sluizen en afhankelijk van sluizen. Drenthe staat ook vol met sluizen. Als de buren hun sluizen open of dicht doen, is het effect snel merkbaar. Toen in Delfzijl een ebdeur van de zeesluizen onbruikbaar raakte, liepen Groningen en Noord-Drenthe zowat leeg. De sluis bleef openstaan en het noordelijk water gierde naar zee. Woonboten in Stad hingen scheef aan de touwen; het Zuidlaardermeer werd zienderogen kleiner. Aan de andere kant van de provincie zit de keersluis bij Zwartsluis de bedrijvigheid van Meppel in de weg. Hebben ze deze zomer een nieuwe haven in gebruik genomen en willen ze 'het Rotterdam van het Noorden' genoemd worden, zit Overijssel de zaak te frustreren. In de vaarweg Meppel-Ramspol moet die sluis zo'n 16 dagen per jaar dicht wegens de hoge of lage waterstanden. De minister 'erkent' het knelpunt, maar loosde op 10 juli j.l. te Meppel lege praatjes. Voor de oplossing 'overweegt ze een planstudie te starten'. Een echte verbetering kost 560 miljoen gulden en dat moet voor de helsdeuren weggehaald worden. Krijgen doe je het niet. Er is dus niets nieuws onder de zon. Alle soorten waterbeheer kosten geld, waarop altijd weer dapper beknibbeld wordt. In de geschiedenisboeken, die de meeste waterschappen lieten maken voor ze verdwenen bij de fusies, komt die teneur steeds weer terug. Een andere teneur is de hevige trots op waterstaatkundige bouwwerken. Een mooi voorbeeld is het boek 'Leefbaar Laagland', over de geschiedenis van de waterbeheersing en landaanwinning in Nederland. Het ritselt van 'de werken' en van 'de stand van de techniek'. Alles volstrekt logisch en begrijpelijk, alswel kenmerkend. Het water zùllen we baas worden, is de boodschap die opklinkt. Het is een historisch verhaal, dat eeuwenlang gegolden heeft.

'Water in Beeld 2000', de voortgangsrapportage van de Commissie Intergraal Waterbeheer, slaat een geheel andere toon aan: " In de 21^ste eeuw zal het waterbeheer anders zijn dan voorheen". Nederland zal niet ondergaan, maar er komt veel meer ruimte voor water: voor regenwater, voor rivierwater en zelfs de zee krijgt speelruimte. Eigenlijk wordt het water weer wat baas. 'Water als ordenend principe', volgens de nota.

Jan Tuttel