| De natuur in
Drie op de vier van ulieden
doen het in de vrije natuur. En u doet het ook vaker dan 3x per jaar.. Het
Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) heeft het nagerekend: wandelen in
de natuur is de meest beoefende besteding van de vrije tijd. Het is een
vrij stabiel beeld, want de cijfers van 1997 en 2000 zijn met elkaar
vergeleken. Het uitstapje in de natuur blijft hoog scoren. De helft van de
Nederlandse bevolking stekkert minstens een keer per maand de deur uit,
voor de frisse neus. In elk geval de stad uit, de natuur in, aldus het
CBS. Deze vorm van vrijetijdbesteding komt het meest voor bij personen met
een hbo of universitaire opleiding. Wat men onder 'natuur' verstaat, wordt
niet nader aangeduid. Je mag aannemen dat hiermee 'buitenaf' bedoeld
wordt. Voor veel mensen begint 'de natuur' al voorbij de laatste
verkeersdrempel op de uitweg van dorp en stad, bij de eerste rij bomen en
weilanden met meer dan drie kraaien in het blikveld. Het klinkt lelijker
dan het bedoeld is, maar uit andere onderzoeken blijkt dat 'stedelingen'
de gehele groene ruimte tot de natuur kunnen rekenen. Uiteraard zijn
strand en zee, bos en hei, beken en rivieren, venen en vennetjes de echte
natuur, die ook hoger aangeslagen wordt. Maar toch, bij onderzoek onder
kinderen naar hun natuurbeleving blijkt een boswachter in een groene jas
ook 'natuur' te zijn. Ook weer niet zo gek, want zij zijn als
intermediair, als 'vertaler' en tolk tussen gewone stervelingen en de
geheimen van de natuur, van onschatbare waarde. In Drenthe zijn we bekend met
het fenomeen spitsuur op zondagmiddag tussen twee en vier uur bij
aantrekkelijke natuurterreinen. Een nadeel van dit verkeer is het
parkeerprobleem, want zoveel grote parkeerterreinen bij natuurgebieden
zijn er ook weer niet. Bovendien zullen ze altijd te klein zijn, omdat méér
ruimte ook meer verkeer van natuurbezoekers aantrekt. In Amerika bij
nationale parken is dat hetzelfde. Ik vergeet nooit de roodaangelopen
Yankee, die kwaad het bezoekerscentrum van 'Grand Canyon national park'
binnenstoof, roepend dat hij een uur rondjes had gereden, eer hij een
parkeerplekje gevonden had. Men gaat daar nu uitgebreide parkeervelden op
grotere afstand aanleggen, waarvandaan een sneltram of railbus het volk
richting te bewandelen natuur aan- en afvoert. De kosten worden deels
betaald uit entreegelden. De voorkeur -de wil zelfs- om
in de natuur te lopen, kwam naar voren tijdens de mond- en
klauwzeercrisis. Toen wandel- en fietsgebieden te lang ontoegankelijk
bleven, verbrak het publiek hier en daar de afsluitingen en ging gewoon
zijn gang. eerder verschenen in 't Nieuwsblad van het Noorden, 22 januari 2002
Copyright 1995 - 2008 Han Tuttel. All rights reserved.
|