| Hoogwaardige
nattigheid Vorige week
werd in deze krant de 'brede rivier van Noord-Drenthe' gepresenteerd.
Tegelijkertijd opende de koppagina Binnenland met een zeskolomsfoto van
het overstroomde Vechtdal bij Ommen. Al gauw was duidelijk, dat het neergezette beeld van de Groene Rivier van forse omvang, als 'hoogwaardige natte natuur-as' wat raar bij het publiek overkwam. Gewone vragen in gezelschap 'Weet jij waar ze beginnen met graven' en 'Wat willen ze nu weer?' geven twijfel en onrust weer. Afgelopen
zaterdag werd het boeiend, toen op de regionale omroep bleek dat het
betreffende waterschap er buiten gelaten was. Voorzitter Van 't Land vond
het interessant, maar vooral eigenaardig dat natuur- en
milieu-organisaties zo'n waterplan op eigen houtje presenteerden. Geen
wonder, want juist de waterschappen hebben vorig najaar in Meppel, Zwolle,
Boxtel en Leiden partnerbijeenkomsten georganiseerd over de plannen van de
'Commissie Waterbeheer 21ste eeuw'. Het oude
uitgangspunt 'water snel afvoeren' is verlaten. Dat is honderd jaar
gedaan, of geprobeerd, maar de overstromingen van 1998 hebben voor een
stevig schrikeffect gezorgd. In die regionale bijeenkomsten werd
duidelijk, dat men van het waterschap -in allerlei samenwerkingsverbanden-
een offensieve rol verwacht. Plannen voor laaggelegen bouw moeten worden
afgeschoten. Terug naar
die hoogwaardige nattigheid. Vaak komt het opnieuw 'water plaatsen' voor
berging of natuurontwikkeling terecht op logische plekken, die voorheen
gewoon onder water liepen. In laaggelegen streken ging men ooit wonen op
hogergelegen delen. Ook veldnamen geven de oorspronkelijke toestand weer. Veel doorgaande wegen in Drenthe heten niet toevallig -dijk. Als je de kreet 'hoogwaardige natte natuur-as' ooit moet uitleggen, doe dat bij natuurijs. Als je zomaar van A naar B heel ver rechtuit kunt schaatsen, zit je op een natte natuur-as. Ook als je valt. eerder verschenen in 't Nieuwsblad van het Noorden, 13 februari 2001
Copyright 1995 - 2008 Han Tuttel. All rights reserved.
|